* * * (gdy byłem mały)
|
2008-07-25, 23:05:31
Post: #1
* * * (gdy byłem mały)
|
|||
|
|||
[center]Gdy byłem mały, dobrzy ludzie,
stanęli obok, nad kołyską Każdy chciał klejnot podarować, Choć pobyć blisko... Ojciec wlał niebo w moje oczy I natchnął wilkiem duszę... Odtąd wciąż muszę, każdej nocy Biec swoją dziwną drogą Widzę samotność, słyszę drzewa Lecz kiedy zbliżam się do ptaków Przestają śpiewać.... Matka łez kilka dała szczerze, w bezsennych świtach pozbieranych, na sznur cierpliwie nanizanych Czystych jak najwspanialszy diament. Noszę je w duszy pochowane A blask ich niszczy każdą ciemność... Są Najważniejszym Talizmanem... ----------------- Gdy byłem mały, nad kołyską stanął Ktoś - kogo nie pamiętam.. W zwyczajnym płaszczu, nie od święta o takich zwykłych, ludzkich dłoniach podniósł z kołyski mnie na chwilę a wszyscy pochylili głowy... Pamiętam tylko te motyle.... rój kolorowy... A potem, jakby od niechcenia, rzucił mi prosto w głębię serca Okruch kamienia. I rzekł, że odtąd się nauczę, jak z kilku myśli pięknych w słowa do ludzkiej duszy wykuć klucze i zaczarować... Rzekł też, że w wietrze się zakocham Będę go szukał, wołał, gonił Ale już nigdy też nie zdołam Zatrzymać wiatru w dłoni.... Czasem tak pragnę przekląć kamień By kiedyś z serca spadł... A obok, w bramie mego życia Mija się z wiatrem wiatr.... [/center] |
|||
2008-07-26, 18:48:45
Post: #2
|
|||
|
|||
SzaryWilk napisał(a):Lecz kiedy zbliżam się do ptakówMilkną bo są zasłuchane w Twoją poezję a być może zapatrzone w twoje oczy myślą ,ze są w niebie |
|||
2008-07-28, 13:12:48
Post: #3
|
|||
|
|||
Jest to jeden z piękniejszych, osobisto - poetyckich wierszy jakie czytałam.
Pochylam glowę nad kunsztem, talentem i wrażliwością autora Pozdrawiam serdecznie. |
|||
2008-07-28, 16:49:45
Post: #4
|
|||
|
|||
Ojciec wlał niebo w moje oczy I natchnął wilkiem duszę... Matka łez kilka dała szczerze, w bezsennych świtach pozbieranych, Noszę je w duszy pochowane A blask ich niszczy każdą ciemność... Są Najważniejszym Talizmanem... piękne, ważne , osobiste strofy.... takie zwyczajne , szarowilkowe.... |
|||
2008-07-30, 14:02:02
Post: #5
|
|||
|
|||
Dziękuję z całego serca za komentarze. Tak to juz jest, że każdemu z czytelników inny wiersz się podoba. Zdania są zawsze podzielone i co więcej bardzo często jestem zaskoczony. Dlaczego akurat ten a nie inny właśnie przypadł komuś do gustu
R. |
|||
2008-08-01, 08:48:52
Post: #6
|
|||
|
|||
Potrafisz zaczarować słowem -czytajac ten wiersz ciarki mnie przeszły ze wzruszenia
Moje motto"Gdy spłonie dach masz lepszy widok na niebo" |
|||
2008-08-02, 17:21:50
Post: #7
|
|||
|
|||
każdy w głębi duszy szuka w Twoich strofach własny życiorys,
siebie z dzieciństwa, miłość, ciepło, co rozpromienia zatroskane lico...dziękuję. |
|||
2008-10-04, 18:02:37
Post: #8
|
|||
|
|||
bardzo piekny wiersz, pomijajac forme (tez bardzo dobra), zaczarowales mnie pomyslem.....
Wszystkie prawa zastrzeżone.Wiersze nie mogą być wykorzystywane i powielane bez zgody autora. (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z półn. zm.) Copyright by Lena Laut |
|||
2008-10-04, 19:56:23
Post: #9
|
|||
|
|||
jak zawsze sama radość Cię czytać.
szczęście nie jest na sprzedaż |
|||
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości