Gdy się skończyły boje szachowe
w popołudniową sobotę,
pod nieobecność
żony – królowej,
gońcem wysyła król notę:

Królowa wyszła, nie ma jej w domu,
temat zatrzymał ją babski,
a my możemy -
tu po kryjomu -
urządzić szczyt państw arabskich.

Konik wyskoczy zaraz po flachę,
wspólnie walniemy więc halbę
bo dbam o nasze –
jakem jest szachem -
stosunki bilateralne!

Wnet popłynęły długie oracje
oraz biesiadne uciechy,
liczne fortele
i kombinacje,
że niech się schowa Alechin!

Wraca królowa niespodziewanie,
przerywa ważką naradę;
na bladym niebie
majaczył ranek
- Już ja wam zrobię roszadę!

Sięga zza pieca masywną lagę,
wywija ręką i krzyczy:
Pić ci nie wolno,
bo masz nadwagę
oraz początki cukrzycy!

Król dał się zważyć smutny jak burak,
z ukosa zerknął na żonę,
bo wprawdzie z niego
ciężka figura,
lecz przy królowej jest pionek.

Wspaniale samo życie .......... i jaka podległość

Ta podległość kobietom się podoba, rozumiem. Będą i inne wiersze z tego cyklu. Dziękuję za chwilę nad wierszem i komentarz.

No no no, teraz to już chyba naprawdę zagramy. Wiersz jest suuuuper, rozbawiłeś mnie i umiliłeś czas na nocnym dyżurowaniu, dzięki

(2014-02-06 01:37:47)Gryf napisał(a):  ... i umiliłeś czas na nocnym dyżurowaniu, dzięki

aaaa, to dlatego piszesz po nocy mnie też najlepiej pisało się w pracy

Ja mam pracę "terenową" i w pracy pracuję, a nie piszę wiersze, ale rozumiem.