Uliczna ballada

[babulka]

kiedy zmierzch błękitny nad miastem zapada
domki zamykają swoje okiennice
czasem na ulice wybiega ballada
-uliczna ballada stroi swoje skrzypce

księżycowym blaskiem czarny bruk polśniewa
chór bezsennych kotów nuci swe mruczando
krążąc nad dachami stado ptaków śpiewa
pełne zmroku, ciemne swoje własne tango

nuty się splatają i dzwięcza donośnie
wieczorni przechodnie wtórują im żwawo
ktoś senny już okno zatrzasnąl rozgłośnie
stróż gwiżdżąc swą miotłę kręci w lewo, w prawo

pełen dzwięków wieczór baśnie opowiada
na jaw wyjdą wszystkie miejskie tajemnice
bo dziś na ulice wybiegła ballada
uliczna ballada stroi swoje skrzypce

[Stalówka]

Zatrzymało i przygwoździło mnie:
1. Nienaganny rytm. (nigdzie żadnego potknięcia)
2. Poprawne rymy.
3. Pętla. (zamknięcie za pomocą wstępu)

Tak piszą ci, którzy się z tym urodzili.
Brawo!

[Stalówka]

Jeszcze raz wracam.
Wiersz wart tego.
Szkoda że Autorka zamilkła/zniknęła.
To duża strata dla odbiorców jej poezji...