Wiosna dwóch daczy

[BardzoGruby]

   
Kwitnącą wiosną w słoneczną pogodę,
Siedział młodzieniec za swoim ogrodem,
Wśród woni fal białego krokusa,
Marzył i myślał jak rośnie pokusa,
Bo uczucie to w jego serce haczy,
Pasji namiętnej o damie gdzieś z daczy*,
I nagle patrzy – idzie jego wybranka,
Powita jak zwykle w barwne ubranka,
Rzęsami gęstymi trzepocząc zabawowo
Na jej widok chłopak zrywa się nerwowo,
Nie wie co robić, więc sięga do kieszeni
I już po chwili w dłoni sztylet się mieni,
Krzyczy wnet głośno „kocham cię wielce!”,
Wnet zamach bierze i wbija jej w serce
Patrzy na to ze spokojem bandyty,
Bo każdy zmysł już został zużyty,
Spogląda namiętnie w jej martwe już oczy,
Chce gładzić w dłoni jej jasny warkoczyk,
Nagle do niego co zrobił dociera,
I drogę śmierci dla siebie wybiera,
Już mija chwila bez życia amuletu,
Bo oddał do siebie dwa strzały z pistoletu,
Lecz życie to nie bajka, tu każdy się postara,
By za złe uczynki spotkała go kara,
Więc gorszącą zbrodnią pokalana dusza,
Trafiła tam gdzie trwa wieczna katusza,
Gdzie każdy w ogniu się smaży bezwzględnie,
A biały krokus w ogrodzie już więdnie
Bo kwiat ten życia niegodnego metaforą,
Rankiem kwitnie, a więdnie wieczorową porą…
*dacza - pochodzący z rosyjskiego termin oznaczający mały domek letniskowy, nierzadko otoczony działką, znajdujący się poza miastem.

[tom_70]

Rozbawiło mnie wyjaśnienie czym jest dacza.
To nawet przedszkolak wie.
Poza tym stylistyczna porażka.
Treść na poziomie gościa spod budki z piwem.

hej!

[BardzoGruby]

Kto wie czy akurat ktoś młodszy niż przedszkolak może nie mieć tutaj konta?
Czekam na dalsze, równie życzliwe oceny...

[tom_70]

Daj sobie spokój z tą pisaniną, która nawet nie dorasta do pięt grafomanii.

[BardzoGruby]

A Ty sobie daj spokój z tą pisaniną na temat mojej pisaniny.
Popatrz lepiej na swoje plagiaty, ja w przeciwieństwie do Ciebie przynajmniej się staram, a nie bezczelnie kopiuje pracę innych...

[Misiek]

I słusznie
bo z nieudanych prób ale własnych w końcu coś się może urodzić
a z podróby jedynie sprawa o plagiat
Tomku
albo zacznij pisać własne teksty
albo odpuść tę pseudo-krytykę
bo jak na razie nic ci nie wychodzi.

[BardzoGruby]

W pełni się zgadzam z kolegą Miśkiem.
Swoją drogą co sądzisz o tym wierszu?

[ElaM]

Ten wiersz pisany mocno pod Mickiewicza, czytając stanęła mi jak żywa przed oczami ''Świtezianka''. Rymy też od niego zapożyczone... Widać, że gra Ci w duszy, ale po co kopiować innych, kiedy można znaleźć własny styl? Pomyśl o tym...

Pozdrawiam.elka.

[BardzoGruby]

Hmm, szczerze powiedziawszy to nie wzorowałem się na Mickiewiczu, "Świteziankę" ostatni raz czytałem jeszcze w szkole. Nie mam za bardzo wybranego swojego własnego stylu. Zapraszam również do oceny mojego wiersza "Pan Cyrulik".
Co rozumiesz mówiąc "gra Ci w duszy"?