Skazane na pamięć dożywotnią

[tom_70]

Szlifuję kamienie aż staną się przejrzyste
ich wieczność zgęszczona w czasie zmieszczona
przeszłość która mnie wciąga i zabiera
tam gdzie istnieje mit niezniszczalny

Przemówcie swoim martwym głosem
rozsianym dookoła
połączcie wszystkie wasze wargi
przybliżcie do mnie ciała
nikt nic nie widzi nie słyszy [/font]

[member22]

Wiersz jest w miarę dobry, tylko niektóre wersy zdają się na siebie nakładać jak we fragmencie - zmieszczona w czasie przeszłość, w tym fragmencie słowo przeszłość należy już do innego wersu. Takie zawijane tekstu nie służy dobremu odbiorowi poezji, dlatego staraj się tak nie czynić, a będziesz na dobrej drodze. Pozdrawiam

[bronmus45]

Pewien szlifierz kamieni, czyli dreptak miejski
zawędrował tym razem w przeszłości wspomnienia
Chciał on odkryć u siebie znak błogosławienia
lecz znalazł tylko zaczyn do kolejnej klęski...

[tom_70]

member, w wierszu jest wszystko na swoim miejscu.
Niepoprawnie przeczytałeś.
Czytaj:
ich wieczność zgęszczona / w czasie zmieszczona /
przeszłość która mnie wciąga i zabiera