Nie wiem kim ona jest

[tom_70]

Przystaję aby na nią spojrzeć
wzrokiem wyostrzonym naprędce
błyszczy i faluje jak ruchliwy owoc
dojrzewający w moich oczach
trwa w przemieszaniu ze wszystkim
wyciska rozdziela żółcie i zielenie
ona przydaje barw rzeczom
dotyka się widzi i nazywa siebie
patrzę jak wdzięcznie prześwituje
niczym nieustanny przepływ światła
i czuję że coś więcej waży się
ale nagle gdzieś się ulotniła
wierzę w rzeczy niewidzialne
wzorca nie ma tutaj jest w niebie

[Toyer]

Czyli spotkałeś anioła Bardzo ładnie ją opisujesz. Też wierzę w rzeczy niewidzialne. Pozdrawiam

[ElaM]

Może nie ważne kim Ona jest,bo ważniejsze ,że jest i możesz o Niej tak pięknie pisać... Pozdrawiam

[e-ska]

Ona jest zjawiskowa i wiersz o niej też . Pozdrawiam .

[member22]

Na początku myślałem, że piszesz o Naturze jako dawcy życia. Ale przecież "na początku był chaos" No cóż na początku było także słowo (logos) i tym właśnie słowem ślicznie namalowałeś energię życia, bez względu na to, czy nazwiemy ją Chi, czy też Praną. Rzeczywiście przenika ona Naturę i jest niewidzialna. To nią oddychamy, odżywiamy się i żyjemy. To ją pobieramy z nieba - kosmosu. Ona jest wielka, niedościgniona, nieodgadniona. A Ty po prostu tak pięknie i obrazowo o niej piszesz. Pozdrawiam

[tom_70]

Bardzo celna, member - twoja interpretacja, która
jest najbliższa prawdy.
To jest wiersz, który mozna interpretować
na wiele sposobów.
Dziękuję Wam wszystkim za pochlebne komentarze