Głos znikąd

[tom_70]

Mówisz że świat istnieje inaczej
kiedy ustawi się dekoracje
jedno słońce na zawsze i nigdy nie zachodzące
światło dnia w głębi nocy

Mówisz że moje oczy ujrzą niewidzialne
coś za czym trudno nadążyć
kolory najczystsze które skruszą nawet skałę
wejdę wniknę w ich barwę

Słowa wtrącone w piękny taniec
które biegną w nieskończoność
zawieszone na nitce westchnień
jakbym został skazany na słyszenie

I nie mogłoby już być lepiej
gdybym nie wiedział że jesteś
tylko tym co pozostało

[member22]

Znakomity wiersz refleksyjny. Pierwsze jego słowa są jak taki optymistyczny wulkan afirmacji. Bo słońce no i ten barwny rozszczep jego światła. Szkoda że pointa troszkę zawodzi, bo znika w niej ów optymizm. Ale w gruncie rzeczy pozostawiono jakiś wybór. Pozdrawiam

[tom_70]

Dzięki za koment

[tom_70]

Miłe słowa.
Piękne dzięki