Widok z mojego okna

[Kamil Rousseau]

mam chwilę czasu i zniesmaczenie do pisania
może warto połamać wiernopoddańcze pióro
a paluchem uświnionym w gnojówce
obsmarować afisze imitujące twarze walczących
biegnących do komnat do koryt do hajsu
nahajcowanych szczurzym instynktem hegemona
wywalczą dominium nad psiskurwysynkami

nastanie czas opłatka - połamię się i będę bliźnim
przebaczycielem czego nie zapomnę
podstępnym przyjacielem antagonisty
przyczaję się zmrużę oczy zaniecham słów i
uderzę jak boga kocham uderzę w twarz
zatopię w sercu nóż za wczoraj
a dzisiaj jeszcze zdążę na mszę żałobną
za jutro

[member22]

Wiersz poetycko dobry. Jest pewną formą opozycji w stosunku do władzy i rządów. "I uderzę ... w twarz, zatopię w sercu nóż..." W jednej chwili przedstawiasz siebie jako mściciela "za wczoraj", a w drugiej jako miłosiernego "przebaczyciela" który zdążył na "mszę żałobną za jutro" Targają Tobą wewnętrzne sprzeczności i nie wiesz jakiego wyboru masz dokonać. Przyznam szczerze że dla niejednego to twardy orzech do zgryzienia. Zwłaszcza w dzisiejszych hegemonicznych czasach gdzie panuje wyzysk i brak tolerancji dla inności i wrażliwości. Piszesz refleksyjną poezję, a to mi się podoba. Więc oby tak dalej i z większą dozą, mimo wszystko, optymizmu. Pozdrawiam

[Kamil Rousseau]

każdy człowiek jest kłębkiem sprzeczności, dlatego uważam, że ten stan trzeba pokazywac - dobry i niedobry...często się mówi : "kulturalny cham" - to powiedzenie też musiało mieć w naszym zachowaniu początek
dziękuję za odwiedziny

[kristofero]

sprzeczność=człowiek, myślisz jak ja przynajmniej tak odbieram to po twoim wierszu

[Kamil Rousseau]

dzięki kristofero za komentarz

[Leah]

jakże wymowny wiersz! na czasie, a właściwie - ponadczasowy. Zadumał... Pozdrawiam