Per aspera ad aspera
|
2014-10-20, 12:35:23
Post: #1
Per aspera ad aspera
|
|||
|
|||
Per aspera ad aspera
Pochylam się nad zamkniętą przestrzenią Zniewoloną w jednym oku Które rejestruje Smutny fenomen człowieczeństwa Wiedząc, że wynik będzie ten sam Zatopiony w oddali Od bezkresnej masy Co nie drgnęła Pod naporem słonych kropel lamusa Które wciąż drążą i drążą Więc gdzie jesteś Niobe? By rozerwać zbłąkany Tok myśli oniemiałych Spływających po policzkach Jednym wartkim strumieniem A może to jednak tylko sen??? |
|||
2014-10-21, 01:12:55
Post: #2
RE: Per aspera ad aspera
|
|||
|
|||
Wiersz ciężki w czytaniu i zrozumieniu a także w treści....... oby okazał się snem.
miłego dnia |
|||
2014-10-21, 11:01:01
Post: #3
RE: Per aspera ad aspera
|
|||
|
|||
Nie mam pojęcia, co autor chciał przekazać w wierszu. Po co Niobe i jaki ma sens jej użycia?
|
|||
2014-10-21, 11:18:27
Post: #4
RE: Per aspera ad aspera
|
|||
|
|||
Utwór może być rzeczywiście trudny do zrozumienia. Piszę wiersze w bardzo zawoalowany sposób, ale wierzcie mi kiedy podejmie się ich analizę efekt nie jest taki skomplikowany do osiągnięcia. Wystarczy tylko trochę się pomęczyć. Nie wiem czy pamiętacie jeszcze taką epokę w poezji jak Romantyzm, gdzie nie była ona taka prosta do interpretacji. Choćby Dziady A Mickiewicza. Mickiewicz nigdy nie pisał wprost o co mu chodzi, a uzasadnieniem tego była ówczesna sytuacja. Ale mimo to wiersze Mickiewiczowskie są do dziś traktowane jako wzór, z którego warto brać przykład. Ja Mickiewiczowi nie dorastam do pięt, ale jeśli mam wyznać prawdę, jest on dla mnie niedoścignionym wzorcem. Dlatego proszę o wyrozumiałość i choćby próbę zagłębienia się w meandry. Sam jestem ciekaw, co Wam z tego wyjdzie. Pozdrawiam i z góry dziękuję za wszelkie komentarze.
|
|||
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości