Zasuszono w gardle

[styrany]

już zapomniano mowy ojców
co ponad miarę smaku kunsztu
wymowy liczono znaki godne
i uczono manier dobrych szacunku

siadaliśmy na ławie
a za nią grusza przecudnych soków
co to obok studni
z której czerpano mądrości
dzisiaj zasypana gruzem

śmiećmi

i z każdej kropel jak z szmaty
wyciskać trzeba aż wyskoczy słowo
co polskie i kołatką oświadczamy
prosiemy siadaj siadaj

cichutko zza starej szafy mole
wychodzą grzecznie ktoś szeptał bajki
co jeszcze jeszcze pióro ostało
i kartka czysta
nie ubrudźcie

[anja]

I chyba to już nie wróci, jakoś tak pędzimy naprzód w pracy, słowie myśleniu...