W trudnych zawodach z życiem startuję,
Pod sztandarami szczytnych założeń.
Zwycięzcy raczej tu nie typuję,
Zwątpieniem wiary szalonych spojrzeń.

Zawsze mówiłeś, żyj zgodnie z sumieniem,
Uczciwie patrz w oczy ludziom wokoło.
Jeśli upadniesz pod krzyża brzemieniem,
Ruszaj na nowo, do góry wznieś czoło.

Twych nauk prawdziwych nie zapomniałem,
Choć dawno już Ojca głosu nie słyszę.
Tak wielu obietnic nie dotrzymałem,
Teraz ze smutkiem grzechy swe liczę.

Przy grobie Twoim próbuję modlitwy,
Właściwe słowa już dawno zgubiłem.
W głowie myśli szalone gonitwy,
Tato, wskaż drogę, bo dobrą zgubiłem.

Wieluń 27.07.2010

Wzruszający wiersz, sercem pisany. Będę do niego wracała.
Myślę że drogę znajdziesz, tylko zwolnij.

Dziękuję Anju, tak wciąż jej szukam, pozdrawiam serdecznie.

Ciekawie wypowiadasz swoje myśli. Taki wiersz - modlitwa.

Dzięki, ale wolałbym żeby adresat był dziś ze mną.

Ja znowu tu wróciłam

(2014-02-04 20:12:22)anja napisał(a):  Ja znowu tu wróciłam

Zawsze serdecznie zapraszam.