wyprany z rzeczywistości

[Guest]

Chcę ten niemłody już wiersz zadedykować naszemu forumowemu żeglarzowi - Norbertusowi.



WYPRANY Z RZECZYWISTOŚCI


Wśród granatu doznań siła
w smukły kształt się wyłoniła -
jakby wspomnień nutka rzewna
co sztormowy wiatr ją przegnał...
Gdzieś za rufą w ślad pienisty -
czym coś widział? Czy to zmysły
zaćmił słońca blask poranny
gdy wiatr śpiewał mu hosanny?

Widzę! W samym środku świata -
czy to sen czy myśl skrzydlata
co rozbłysła w świtu porze?
Ach! Adriatyk - co za morze!

Tu kolory zmienia w chwilę,
tam znów - niechże się wychylę -
atramentem bryzga piana
dziobem statku przeorana.

Wyobraźnia żarty stroi...

Też by chciała lecz się boi.

Niech rozwinie skrzydła marzeń
i swe piękno dziś pokaże!

Już zachodu złudna czerwień
różem świtu, zda się, blednie
i odbita w fal granacie
wita dzień w szkarłatnej szacie.
Ledwie słońce muśnie wodę
niczym nimfy piersi młode,
wnet do góry się podrywa
wyniesione na fal grzywach
by południa żółtym blaskiem
gonić chmury jak latawce.


Patrzę tedy dookoła -
ciepły szkwał delfiny woła
a syrenie śpiewy z rzadka
przerwie wrzask ptasiego stadka.

I tak siedząc na pokładzie
czasem - bywa - się rozmarzę.
Spojrzę w czerń nocnego nieba
i już nic mi nie potrzeba,
gdy skrzypiący jęk zawiasów
pozamyka bramy czasu.

I znów świtem czar zagości...
Wyprany z rzeczywistości!








Gdzieś na Adriatyku
5 październik 2000










skaranie boskie

[dobry czas]

Ślicznie :-)
wyobrażnia nie jest w stanie milczeć kiedy sie czyta wiersz , a wiec wszelkie barwy oraz rzeczywistosc przedstawianych obrazów wymalowana została w głowie mojej
a skoro tak jest, to znak ze wiersz osiagnął zamierzenia swoje :-)
Pozdrawiam serdecznie

[Guest]

Widać był dobry czas na napisanie....


Dzięki Dobry Czasie!

[Sarmata]

skaranie boskie napisał(a):(...)
atramentem bryzga piana
dziobem statku przeorana.
(...)

A ja się czepnę - drobiazg wprawdzie, ale logicznie mi zgrzyta...
Rozumiem, że atramentem nawiązuje do wspomnianego wcześniej atramentowego bezkresu Adriatyku, ale tu wyraźnie odnosi się do piany - a ta raczej bywa śnieżno biała
Zmiana nie powinna zaburzyć struktury wiersza...
Ale ostateczna decyzja, jak i dobór słów oczywiście należy do Autora.
Pozatym świetnie!

[Guest]

Sarmata napisał(a):odnosi się do piany - a ta raczej bywa śnieżno biała

Nie wiem, Sarmato, czy dane Ci było widzieć pianę na grzbietach fal lub wydostającą się spod dziobu statku na Adriatyku.
Woda w tym morzu jest przesycona minerałami, przez co wyjątkowo niebieska. W porywach wręcz granatowa - zwłaszca na głębinach. W tych miejscach piana, oglądana w pełnym słońcu ma atramentowy odcień.

Pozdrawiam :-)


Ewetko, dzięki za odwiedziny. A na radość Norbertusa już się cieszę :-)

[Sarmata]

Przepraszam w takim razie - nie miałem okazji - od Pacifiku do Atlantyku kawał drogi, a do Adriatyku jeszcze drugie tyle Już pewnie nie dam rady...

[Guest]

Selijka napisał(a):rzeczywiście napisałeś go na Adriatyku podczas rejsu?...

Już odpowiedziałaś :-)

[Guest]

Sarmata napisał(a):Przepraszam w takim razie - nie miałem okazji - od Pacifiku do Atlantyku kawał drogi, a do Adriatyku jeszcze drugie tyle Już pewnie nie dam rady...

Spróbuj bo warto!
Adriatyk to jedno z najpiękniejszych mórz świata.
Naprawdę warto je choćby zobaczyć.
Wbrew pozorom to zimne morze. Otoczone z każdej niemal strony górami przez długi czas pobiera wodę z topniejących śniegów. Nawet w upalnym słońu południa potrzeba sporo czasu, żeby się nagrzała. Dlatego sezon turystyczny zaczyna się tu stosunkowo późno. Zwłaszcza jeśli chodzi o sezon dla amatorów morskiej kąpieli.
Dodatkowa atrakcja - Adriatyk jest najkrótszą i najtańszą drogą łączącą Unie Europejską z Grecją, tejże Unii częścią. Płynąc statkiem przez morze omija się kilka granic z ich celnymi utrudnieniami oraz niełatwe do przebycia góry w krajach byłej Jugosławii. To się powinno zobaczyć!

[Guest]

Biała_dama napisał(a):pięknie oddałeś to w swoim wierszu, skaranie boskie

Śliczne dzięki Biała Damo :-)

[minawia]

Skaranie boskie zbiera dzisiaj laury
a wszystko za sprawą
atramentowej Adriatyku aury :lol:
Pozdrawiam, minawia

[Guest]

dzięki Ci piękna wytatuowana...

[norbertus]

Nie znam Adriatyku ale lubię jak wiatr gra na wantach, jak żagiel łopocze swoją pieśń śpiewając, lubię kiedy motor naszej łodzi strażackiej wypływa w trybie alarmowym spiesząc na falach na ratunek , kiedy do brzegu wracam czuję wiatr , bryzy lekkość, i wolność, kiedy na keji zasiadam by snuć opowieść, kiedy w strażnicy młodzi adepci uczą się ratownictwa i pływania na łodzi. Jestem w swoim żywiole. Czemu w tym żywiole, a tak zwyczajnie chłopak z Mazur. Pozdrawiam

[Guest]

Witaj strażaku, wodniaku!
Miło,że zajrzałeś :-)

Pewnie takich fal na Mazurach nie ma ale...
Pozdrawiam!

[Guest]

Zamiast sobie polatać to popływałam .....rejs był wspanialy Małpeczko dzięki

[Guest]

Cieszę się Polot-ko, że rejs Cię zadowolił.
Dzięki wszystkim za odwiedziny w moim wypranym z rzeczywistości świecie. Już późna noc a ja z włóczęgi prosto...
Do zobaczenia więc jutro pod innymi wierszami :-)