Za oknami starych szyb

[joanna53]

Za oknami starych szyb
niespokojny wstawał świt
księżyc jego spokój skradł
i tak było już od lat

Czasem było mu aż wstyd
przecież go nie kochał nikt
wchodził wtedy w mroczny kąt
i największy robił błąd

Kiedyś promień słońca wpadł
popatrz jaki piękny świat
zostaw ten ponury kąt
szybko szybko wychodź z stąd

Za oknami starych szyb
radośniejszy wstawał świt
nawet kiedy księżyc gasł
on umilał wszystkim czas