Marazmu pełnia

[GAnonim]

Marazmu pełnia

Rozgrzana żarówka lampy biurowej
Rzuca światło
Na dłonie wystukujące litery
Białe znaczki
Na czarnym tle

Jest mu nawet gorąco
Dosyć ciepło
Milczy, wybucha wtedy kiedy to konieczne
I znów milczy

Wykorzystuje swe narzędzia gorzej niż Dionaea
Winna czerwień akompaniowana zielenią
I te blaszki- otwierające się tylko wtedy
Kiedy to konieczne

I on, I ona- zredukowani do konieczności
Ona- głównie polować potrafi
On- może wznieść się ponad swą konieczność,
nie potrafi

Rozgrzana żarówka lampy biurowej
Rzuca światło
Na dłonie wystukujące litery
Białe znaczki
Na czarnym tle

[tom_70]

O czym to jest?

[GAnonim]

Utwór traktuje o życiowym marazmie i niemożności wyrwania się z niego.
Człowiek jako istota zdolna do tworzenia rzeczy wyższych pod wpływem marazmu nie jest w stanie tego uczynić- skupia się na konieczności- zaspokajaniu instynktów biologicznych. Rośliny wykorzystują swe zdolności lepiej, pełniej- czynią dokładnie to, do czego są przeznaczone.

Autor utworu to również człowiek bezsilny, skupiony na wykonywaniu czynności prostych, codziennych, co symbolizuje powtórzenie jednej ze strof na początku i na końcu.

[tom_70]

Uśmialem się czytając komentarz.
Porównywanie ludzi do roślin.
Lubię takich autorów bo jest wesoło

[bronmus45]

GAnonim - nie przejmuj się zanadto opinią owego Tom_70. To znany na wielu forach prowokator, którego jedynym celem jest zniechęcić osoby wybijająca się ponad jego dokonania do dalszego pisania na danym portalu. Jego zaś "dokonania" - wraz z plagiatorskimi zapędami - można prześledzić pod adresem: http://dotykiemwiatru.grd.pl/thread-6192.html