Ukryte odpowiedzi

[self-portrait]

Martwię się o Ciebie
Piękne słowa
Tylko wiesz, gdy mijam się z Twoim czasem
Umieram

Rozumiem
Cóż za szlachetność!
Ale wiesz… Gdybyś rozumiał
Nie brałabym leków na niepewność

O czym dziś myślisz?
Cóż, interesuje Cię to?
Jak mam Ci powiedzieć,
Że nie mam już myśli prócz Ciebie

Uśmiechniesz się choć raz?
Więc nie widzisz mojego uśmiechu?
To pewnie dlatego, że trudno wykrzywiać usta
Na kształt inny niż grymas trwogi

Więc jak dziś z Twoim sercem?
Cóż, ma się wyśmienicie
Jest czerwone i bije jak kiedyś
Tylko jakoś tak pociemniało

Umierasz?
Nie, to źle ujęte
Ja zdycham
Niegodnie i rozpaczliwie

Nie spodziewaj się niczego
Nie, nigdy tak nie było
Przecież obok Ciebie stoi ona
Odzwierciedlenie ideału

Chciałabym ją spotkać
Przywitać się, dać uśmiech
Przy okazji oddam jej serce
Będziesz kochany milion razy bardziej

I nawet się nie dowiesz, że to dzięki mnie
Może będziesz lepiej spał
Może częściej się uśmiechniesz
Chyba nawet nie zwrócisz uwagi

[Ginsana]

Dodałaś , przeczytałam i co dalej ? Przepraszam, ale napisałaś "...a nie techniką, formą czy kunsztem. " Tak z ciekawości pytam, a zatem czego oczekujesz ? Serdeczności posyłam

[Grześ]

podoba mi się i forma i treść
pozdrawiam podobnie jak Ginsana