Bo witać się łatwo...

[mientusss]

Żegnam Cię świecie nikczemny,
łamiący życia,
Gruchocący serca.

Żegnam Cię świecie fatalnych pomyłek,
Fatalnych planów, fatalnych marzeń.

Żegnam przez szybę pędzącej kolejki czasu,
Na stacji której stoją ludzie.

A ludzie zapominają dokąd ona zmierza ciesząc się na jej widok.
Cieszą i wiwatują, w nadziei że na jej końcu nie będzie czekać na nich ich koniec.

[member22]

Nieregularność formy poetyckiej, to jest szczegół który jako pierwszy rzuca się w oczy. Poza tym jak dla mnie zbyt pesymistycznie. Pozdrawiam

[bronmus45]

Więc co?
Zawisłeś w próżni pomiędzy światami
i stamtąd oceniasz obraz nędzy świata?
Czy lunatykując, śnisz paradygmatami;
a tymczasem widniejesz jako... akrobata?