Istnienie

[Toyer]

Niby jestem a czasami
jakby mnie nie było
niewidzialnym latawcem
skrywającym się w powietrzu

gdzieś między snem a życiem
przemierzam żyjące korytarze
zamglony czarnym widmem
szukam klucza różanego istnienia

błądząc po mydlanej bańce
pozbawiony polowy kolorów
odbijam się w lustrze
wyśnionych kapeluszy

chciałbym być wspaniałą tęczą
co tańczy i śpiewa pełnia blasku
malując siebie za każdym razem
jeszcze nieodkrytymi barwami

póki co bytem mebluje niebyt
fotele już mam brakuje kobiety
okna za małe świeczka się dopala
w mroku samotny cień na fotelu siedzi

kiedyś prawdziwie będę

[ElaM]

Do czego to może doprowadzić brak kobiety... Ja uważam,że tymi wierszami zdobędziesz niejedno serce...kto by nie chciał zobaczyć wspaniałej tęczy,która na dodatek tańczy i śpiewa...
Pozdrawiam

[e-ska]

Wreszcie mniej mroku i smutku . A ja Ci życzę , aby drugi fotel też był zajęty , Pozdrawiam ,

[member22]

"Meble już połamałem, nowy ład zacząć chcę.." tak głoszą słowa piosenki i tak samo wydaje mi się, iż jest w Twoim życiu. Meblujesz je po swojemu. Więc mebluj sobie do woli, a ja ze swej strony życzę Ci fantazji no i głównego architekta na fotelu. Pozdrawiam

[tom_70]

Kompletnie nieudany wiersz.
Wiele niezrozumiałych fraz typu:
przemierzam żyjące korytarze(...)
pozbawiony połowy kolorów
odbijam się w lustrze
wyśnionych kapeluszy(...)
póki co bytem mebluję niebyt - to brzmi fatalnie.

Jak możesz to wytłumacz w/w wersy.

[ElaM]

Jak można nie zrozumieć tego wiersz,to nie mieści się w głowie...ale może Tom większości wierszy nie rozumie dlatego pisze takie dziwne komentarze...

[tom_70]

Żałosna jesteś.
Już po raz któryś przypominam Ci, o nie komentowaniu
moich komentarzy.

[ElaM]

Ja się odnoszę do wiersza,który jest prosty w odbiorze i który wszyscy poza Tobą rozumieją...I nie piszę Ci,że jesteś żałosny,bo nie rozumiesz więc bądź tak uprzejmy nie pisać mi,że jestem żałosna,bo rozumiem...

[Toyer]

Skoro nie rozumiesz to wyjaśniam
żyjące korytarze- Czyli tak jakby życie które może mieć wiele ścieżek do wyboru, a żyjące bo pełno w nich życia, czyli innych ludzi
pozbawiony połowy kolorów- brak drugiej połówki
odbijam się w lustrze wyśnionych kapeluszy- odbicie w lustrze czyli coś co jest niemożliwe do osiągnięcia choć jest na wyciągniecie ręki, a wyśnione kapelusze to kobiety których nie można zdobyć
Skoro piszesz,że nie zrozumiały nie możesz stwierdzić że nieudany. Nie można mieć zdania o czymś czego się nierozumnie

[tom_70]

Twoja interpretacja nie jest współmierna do treści wiersza.
Trudno to wszystko sobie wyobrazić.
"Wyśnione kapelusze to kobiety, których nie mozna zdobyć".
Jeśli ty porównujesz, kojarzysz kobietę z kapeluszem - to
wybacz, ale mogę się tylko uśmiać.

[Gryf]

Dla mnie jest dobrze, piszesz z nadzieją budowania pięknego życia, umeblowanie to niczym układanie swoich spraw tak by przebiegały pomyślnie.
A drugi fotel... na pewno będzie miał swoją użytkowniczkę, musisz tylko uwierzyć że i dla Ciebie jest kapelusz, a pod nim te właściwe, jedne jedyne oblicze.
Widzę tylko, że na oknie usiadła ci jakaś mucha i brzęczy, otwórz je to odleci...
Pozdrawiam i życzę powodzenia.