Tchnienie obłoków

[Niedzisiejszy]

Wiatr wieje,
ze swą wolnością dziką,
z nieskończonym wolności tchnieniem

Swymi dłońmi unosisz dzikie ptaki,
dając im część tej wolności,
dając im niebo na własność

Porywczą naturą,
zabierasz liściom ostatnie tchnienie
zwracając je ciemnej ziemi.

Nadzwyczajną mocą, unosisz płatki róż,
roznosząc ich woń po zielonych polanach,
zwracając ich historię niebieskim obłokom.

Nieprzebrane morza słów,
ukrywasz w dzikich drzew pniach,
zapisując niezliczone uczucia;troski,łzy.

[tom_70]

Poprawnie:
Wiatr wieje z dziką wolnością,
z nieskończonym tchnieniem wolności.

Swoimi dłoniami unosisz dzikie ptaki,
dając im cześć nieskończonej wolności ( tu się powtarzasz )

(...) ukrywasz w pniach dzikich drzew

Za dużo "swą" i nieskończonośći.

[ElaM]

Poprawnie;
Wiatr wieje,
ze swą wolnością dziką,
z nieskończonym wolności tchnieniem

Swymi dłońmi unosisz dzikie ptaki,
dając im część tej wolności,
dając im niebo na własność

Porywczą naturą,
zabierasz liściom ostatnie tchnienie
zwracając je ciemnej ziemi.

Nadzwyczajną mocą, unosisz płatki róż,
roznosząc ich woń po zielonych polanach,
zwracając ich historię niebieskim obłokom.

Nieprzebrane morza słów,
ukrywasz w dzikich drzew pniach,
zapisując niezliczone uczucia;troski,łzy.

Błędy są małe,przy tej wielkiej treści...Pisz jak najwięcej...wystawiaj wiersze na konkursy,to bardzo dużo daje. Nie czytaj ''złych''komentarzy i przede wszystkim słuchaj tego,co TOBIE,gra w duszy... Czytaj dobrą poezję i na niej się wzoruj. Pozdrawiam

[tom_70]

Następna amatorka nieznająca języka polskiego.
To właśnie twoje komentarze są złe, bo próbujesz swoją
niekompetencją i nieuctwem wciskać ciemnotę młodemu autorowi.

[ElaM]

Tobie też ''wciskałam ciemnotę''pisząc,że Twoje wiersze są dobre?

[e-ska]

Młody człowiek publikuje swoje utwory i spodziewa się rad od bardziej doświadczonych , wykształconych twórców . Może warto podzielić się z nim swoją wiedzą i wskazać dobrą drogę . . . Pozdrawiam.

[member22]

Wiersz dość dobry stworzony jako opis jednego z żywiołów. A właściwie jest to peam na cześć wiatru. Przyroda według ksiąg wedyjskich to zarówno wiatr jak i pokrewny żywioł czyli powietrze (eter). To by mogła być jakaś inspiracja do napisania tego typu tekstu. A może tak zastanowić się nad cyklem wierszy i dołączyć utwór na temat ognia, wody i ziemi. Ale to już tyczy się bardziej inwencji twórczej autora. Ja mogę tylko podpowiadać. Pozdrawiam

[Niedzisiejszy]

Dziękuję za inspirację jakoś nie myślałem o takim cyklu o żywiołach, ale to dobry pomysł dziękuję i pozdrawiam