Odpowiedz 
 
Ocena wątku:
  • 0 Głosów - 0 Średnio
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
wiersz biały ; bezdomny
2015-01-13, 20:40:24
Post: #1
wiersz biały ; bezdomny
b e z domny

. . . i ten bezdomny człowiek
niewielka kropka nad " i "
choć wielkie jest w naturze
spłodzone " i "[/size]
lecz sama kropka ?

niedojrzała kropla porannej rosy
opadnięta gałąź
w gąszczu wybujałych drzew
oderwany kawałek grzechu
cierpki owoc szlachetnej latorośli.

I już ! I jeszcze nie !
Już " i " ... jeszcze nie !
filozofii życiowej brzemię.
Naturalnie wolne spoiwo
pomiędzy słowami
i zgodne z nimi
w koniunkcji ludzkich zdarzeń.

W stroju honoru miłosierdzia
w urodzie wiary
objęciach jej dobrej woli
i naszego prawa
Zapraszany do stołu
w ostatnim wagonie
kolei losu
U siebie .

aDAM MAda

echo
Znajdź wszystkie posty użytkownika
Odpowiedz cytując ten post
2015-01-14, 17:43:13
Post: #2
RE: wiersz biały ; bezdomny
Ostatni będą pierwszymi - taka jest podstawowa nauka z Twojego utworu. A co do samotnej gałęzi wśród wybujałych drzew to trzeba tu zauważyć że ta wyda najbardziej dorodny plon i owoc. Po owocach ich poznacie to kolejna perełka w Twoim słowie. Tak zrozumiałem ten utwór i tak właśnie go odbieram. Pozdrawiam
Znajdź wszystkie posty użytkownika
Odpowiedz cytując ten post
Odpowiedz 




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości

Kontakt: dotykiemwiatru @ go away spambots grd.pl | albo: grd @ go away spambots gazeta.pl | | Wróć do góry | Wróć do forów | Wersja bez grafiki | RSS