Karma

[Aaron]

Liczę na szczerą opinię i konstruktywną krytykę

Karma


W dzień listopadowy zatrzęsły się ściany,
wśród chaty co kryje ją strzecha,
młodzieniec na twarzy posępnie rumiany
mówi, że czas by wyjechał.

Pyta go młoda blond włosa dziewczyna
czy miłość dla niego coś znaczy.
Na twarzy chłopca śmiech jawić się zaczyna
gdy łże, że płacze z rozpaczy.

W dzień listopadowy zatrzęsły się ściany,
wśród chaty co kryje ją strzecha,
lecz teraz wokół pękające szklany,
Ach! Cóż to za uciecha?!

Tańczy młoda blond włosa dziewczyna,
miłości otacza ją aura,
wie już, że ciepła będzie pierzyna,
bo szczęście losowi wydarła.

W dzień listopadowy zatrzęsły się ściany,
wśród chaty co kryje ją strzecha
pamięta to dobrze gość niespodziewany,
gdy stojąc przed drzwiami słyszy nieznanego płaczu echa.

Otwiera mu młoda blond włosa dziewczyna,
miłość swą niosąc na rękach.
Młodzieniec upada, widzi jej syna -
karma wróciła.

[Fred]

Szkoda, że wiersz nie jest do końca konsekwentny rytmicznie, wygląda, jakby był pisany w pośpiechu. Wybrałeś frazę może nieco archaiczną, która mnie się kojarzy z Lenartowiczem, czy Brodzińskim. Trzeba było jednak trzymać się tej frazy konsekwentnie. Mam wrażenie, jakby "po drodze" nastrój płynący od tej "chaty co kryje ją strzecha", gdzieś się rozmywał.

[member22]

Wiersz jest rzeczywiście odrobinę nieregularny, ale całość odbieram bardzo pozytywnie. Najbardziej podoba mi się pointa, jako nawiązanie, i tu mogę się mylić, do Dalekowschodniej filozofii. Pozdrawiam

[anja]

Z przyjemnością przeczytałam, nawet kilka razy Brawo.

[krzys123456]

Bardzo wzruszający i bardzo na czasie, zwłaszcza, kiedy tak wielu młodych emigruje. Treść świetna, ale tak jak poprzednicy uważam, że forma do małego retuszu.

[babajaga]

przeczytałam z zainteresowaniem - co do warsztatu to Fred tu najlepszy znawca..

[Aaron]

Dziękuję wam za tak wiele komentarzy! Bardzo cieszy i motywuje mnie to, że sam pomysł wam się podoba! To moje początki, ale postaram się dopracować ten utwór i może wtedy udostępnię go po raz kolejny. Jesteście wielcy!

[tom_70]

Dla mnie wiersz rymowany, pozbawiony rytmiki - nie jest wierszem.
Wersy rozbite, pozbawione określonej ilości sylab.
Z rymami już trochę lepiej.
Brak pełnej interpunkcji.
/ mówi: że czas by wyjechać /, tak jest poprawnie.
W niektórych wersach, występuje niepoprawność gramatyczna.
Wiersz nadaje się tylko do pełnej rekonstrukcji.