Ryba pośredniczka

[Nimrodel]

Najcichszy szept głaskał morze
Najlżejszy powiew okalał skały
Najdelikatniej uniosłam w przestworza
Śpiew od syren które płakały

Najdalej poniósł ogrom rozpaczy
Ptak biały o czarnych skrzydłach
Łzy tego ptaka rybak zobaczył
I jego radość gwałtownie znikła

Pieśń się zmieniła najszlachetniej
Więc rzekłam ptakom dobrą nowinę,
Że dość już łez, czas śpiewać piękniej
I niech rybaka ta wieść nie nie minie

Najchyżej więc pognały ptaki
I usłyszał ich ten skrzek radosny
Rybak co chlipał u drzwi swej chatki
I zniknął wnet płacz ten żałosny

Tak sprzedawałam wieści z morza
Za pośrednika robiąc lądowi
Tak śpiewałam na morskich rozdrożach
Lecz kim jestem nikomu nie powiem

[kahja]

bardzo ciekawy wiersz, który pobudził moje myślenie.. nigdy nie byłam nad morzem, ale pod jego wpływem zaczęłam sobie wyobrażać ten krajobraz, zmienny, tajemniczy i piękny jednocześnie.
cały wiersz kojarzy mi się z jakimś bajkowym opowiadaniem, może to trochę głupie, ale na myśl przychodzi mi bajka o rybaku i złotej rybce.
podmiot sam nie chce się ujawnić, jedynie po tytule domyślam się, że jest nim ryba. nazwana została także pośredniczką, łącznikiem między dwoma światami. jednak w ostatnim wersie mówi, że "kim jestem nikomu nie powiem", co przywodzi mi na myśl przysłowie, które głosi, że "dzieci i ryby głosu nie mają". a jednak ta ryba mówi, a nawet relacjonuje swoją wyprawę, podczas której przekazywała morskie nowiny..

pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że nie pogniewasz się za moją niezbyt logiczną interpretację

[Nimrodel]

wcale nie jest niezbyt logiczna,jak dla mnie bardzo racjonalne podejście i tak... to jest trochę jakby bajkowe opowiadanie, lubię opowiadać poezją

[anja]

Tego mi było potrzeba, spokoju, ciszy......... i tylko ptaki

[babajaga]

[anja]

Oooooo, Jagusiu jak ładnie

[babajaga]

witaj Anusiu