Kulig
|
2011-02-17, 13:55:22
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 2011-03-28 20:57:19 przez anja.)
Post: #1
Kulig
|
|||
|
|||
pędzą sanie dzyń dzyń dzyń
zaprzężone w konie my wtuleni zakochani serce nasze płonie podmuch wiatru nos czerwony dusza ulatuje kiedy mocno mnie przytulasz serce się raduje wio koniki moje kare aż na koniec świata jechać mogę tak do rana furman strzela z bata ========================= wtuleni słyszymy dzwięk dzwonków i kopyt tak miło gdy hula wiatr a w duszy ciepło bo jesteś ty ======================== to moje pierwsze próby pisania wiersza "w rymie i w bieli" - i jak? miłego dnia |
|||
2011-02-17, 20:37:28
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 2011-02-17 20:38:07 przez babajaga.)
Post: #2
RE: Kulig
|
|||
|
|||
Jestem jaka jestem. Niepojęty przypadek, jak każdy przypadek. — Wisława Szymborska |
|||
2011-02-17, 22:55:06
Post: #3
RE: Kulig
|
|||
|
|||
anju co do mojej opini ...to nie znam się na tym lecz dla mnie to bajecznie cudowne ech -jak mi się taki kulig zamarzył
Humor jest kołem ratunkowym... w nurcie życia. |
|||
2011-03-28, 15:24:07
Post: #4
RE: Kulig
|
|||
|
|||
Podoba mi się, tylko niepotrzebnie odgrodziłaś przerywaną dwu-linią, to sugeruje dwa wiersze, a przecież jest jeden.
Wystarczy tylko spacja tak jak między zwrotkami, co daje nam całość pięknego wiersza. Ostatni wers przestawiłabym wyrazy bo jesteś ty no ale każdy ma prawo do swojego stylu Pozdrawiam serdecznie. kocham cię życie |
|||
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości