Przechadzka

[Teresa]

wierzę że miedza dokądś poprowadzi
zielone myśli tulące wiejskość granicy
płochego bażanta co wiatr ma w piórach
przenosi na rzepakowe słońce osadzone
wśród polnych kamieni gniazdo żółtej pliszki

nieskazitelne sklepienie tarza w odbicie
w błotnistym stawie gdzie pławna kaczka
zatacza tajemny krąg odurzona kwiatem lilii
zlizuję szorstkim językiem rzęsę z rosy
przy brzegu nieskazitelnie czysto biała

wolno oddycham osadzona wśród łąk
miarowym rytmem innym spojrzeniem
wpisuję naturę w słowa ciszy
tak dobrze znanym miejscu zamieszkania
wiem że następnym razem namaluję obraz

[anja]

Dla mnie to uspokajający spacer z dala od codziennych trosk, od zgiełku miasta.
Dzięki Teresko tego mi było

[babajaga]

myślę podobnie jak "anja"

[Onufry]

piękna poezja
przeplatany wiosną oddech
zamknięty gdzie cisza
pisze atramentem ze słów

[polotka]

Wspaniale opisane uroki wiejskiego pejzażu...oczami wyobraźni zobaczyłam ten obraz namalowany

[lolek]

Jest obraz namalowany wierszem. Oczekuję, że zgodnie z zapowiedzią Autorka namaluje akwarela lub olejna.