Tryb drzewa | Tryb normalny

leszek009 · 2010-10-25, 14:35:37

w głębi lasu samotna mogiła
nad nią biała pochylona brzoza
stoi jakby wieczną wartę pełniła
Na miejscu spoczynku żołnierza

swe wiotkie gałązki opuściła
okryła grób niczym dachem
w chwili śmierci tu nie była
teraz jednak po nim płacze

śpij spokojnie tu na wieki
ja tu z tobą już pozostanę
zapewnię Ci spokój wszelki
aż po kres mój tutaj .Amen!

S-c2007-10-30

**anja** · 2010-10-25, 17:35:34

Leszku jestem pod wrażeniem. Ładny, rytmicznie napisany wiersz. Brzoza która ochrania dawną mogiłę żołnierza. Duże brawa.

Grześ · 2010-10-25, 18:29:10

naprawdę wiersz jest dardzo dobry

polotka · 2010-10-25, 19:53:57

Wiersz pobudza do refleksji i zadumy ....ileż to mogił zapomnianych .

meg04 · 2010-10-25, 21:51:54

zapomnianych i tajemniczych, tak - pobudza do zadumy, tym bardziej, że okres przed świętem zmarłych.