Jesienna suita

[norbertus]

Liście wierszami spadają
Taniec myśli niepozbieranych
Pięciolinia kluczem barw
W nutach ptaków zaklęta

Skrzydlata melodia odlatuje
Sam zostaję w milczenie muzyki
Zasłuchany maski spadają
Bóg jeden wie dlaczego
Cisza takim odarciem się staje

W suicie jesiennej w liściach
Co jak wiersze spadają
Sam na sam maska i ja
Prawda i fałsz

Partytura nowy rozdział
Dyrygent batutą takt podaje
Czy zatańczę z liśćmi
Co jak wiersze spadają

Liście wiersze poszukiwanie
Skrzypce w jęku duszy
Bóg wie cisza to prawda
Makijażu już nie ma

Teraz wiesz czego nam trzeba
Jesiennej suity
Ciszy co mówi
Liści szeleszczących
Co jak wiersze spadająâ€¦

[misery]

norbertus napisał(a):Teraz wiesz czego nam trzeba
Jesiennej suity
Ciszy co mówi
Liści szeleszczących
Co jak wiersze spadająâ€¦

---> mówiąca cisza, myślę, ze to jest nam wszystkim, którzy coś próbujemy pisać najbardziej potrzebne. Naprawdę niezwykły wiersz, moja pierwsza myśł była "ojej, ale długi, pewnie nie doczytam" ale jednak- wciągające, uzaleźniające są te jesienne słowa...

[Kamil Rousseau]

misery napisał(a):

norbertus napisał(a):Teraz wiesz czego nam trzeba
Jesiennej suity
Ciszy co mówi
Liści szeleszczących
Co jak wiersze spadająâ€¦

---> mówiąca cisza, myślę, ze to jest nam wszystkim, którzy coś próbujemy pisać najbardziej potrzebne. Naprawdę niezwykły wiersz, moja pierwsza myśł była "ojej, ale długi, pewnie nie doczytam" ale jednak- wciągające, uzaleźniające są te jesienne słowa...

a ja mimo wszystko bym ten wiersz skrócił- mimo uroku wielu wersów


kamil