Haruki Murakami

[misery]

Haruki Murakami
"Na południe od granicy, na zachód od słońca"

Zacznę od tego, że w ogóle jestem fanką tego autora i naprawdę wszystko, co napisał mi się niesamowicie podoba. Więc, czy jestem obiektywna? ^_^ Czy w ogóle można być tak całkowicie obiektywnym? Nie wiem. Ale, co do samej książki - „Na południe od granicy, na zachód od słońca” jest na pewno doskonała dla kogoś, kto dopiero zaczyna „swoją przygodę” (banalne określenie, ale – jak to inaczej napisać?) z tym pisarzem. Murakami ma to do siebie, że jego powieści niby są osadzone w rzeczywistości, ale jest w nich naprawdę sporo wydarzeń będących totalnym zaprzeczeniem realizmu, więc czasami można się pogubić nawet. W tej książce tak nie jest – fabuła nie ma zbyt wielu onirycznych, nierealnych wątków. Jest to historia Hajime, który, pomimo szczęśliwego małżeństwa nadal nie potrafi zapomnieć o swojej pierwszej ukochanej z okresu dzieciństwa i porównuje do niej wszystkie kobiety swojego życia. Swojego wydawałoby się poukładanego, spokojnego życia, które – komplikuje się w dniu, kiedy nieoczekiwanie spotyka swoją dawną dziewczyną. To co napisałam może sugerować, że książka jest tandetnym romansem, ale – powieści Murakamiego są czymś całkowicie innym. To raczej opowieść o pogoni za nieosiągalnym ideałem, napisana w sposób tak niezwykły, że trudno się od niej oderwać (ja „strawiłam” ją w jeden dzień). Największą zaletą powieści Murakamiego jest to, że fabuła jest całkowicie niemożliwa do przewidzenia. Więc, jeśli lubicie książki, w których mniej więcej od 30tej strony wiadomo, jak się skończą – to Murakami z pewnością nie jest dla Was. Jego powieści zaskakują, zupełnie jak życie. Nie znam innego autora, który tak potrafiłby zaskoczyć czytelnika, pozostając przy tym wiarygodnym. Nic nie dzieje się tak, jak oczekiwałby tego czytelnik, ale – to jest właśnie w nich najlepsze. To, i bardzo subtelna, spokojna – a jednak NIE nudna narracja. Aby być obiektywną dodam tylko, że to chyba najsmutniejsza książka Murakamiego, jaką czytałam. Ale i tak – naprawdę polecam.

[Ginsana]

dziękuję za tak swietny opis.Zachęcił.Jak tylko będę miała okazję przeczytam

[Kyin]

Właśnie mi wpadły w oko dwa tytuły: jeden o mężczyznach żyjących bez kobiet, drugi o bieganiu. Oba chcę przeczytać, ale ostatnio troszkę brakuje mi czasu

[fastryga]

Bardzo lubię tego autora.. Minimalistyczne opowiadania, właściwie szkice. Klimat ciekawy. Od razu wiadomo, z jakiego kraju Murakami jest. Świetny!
Troche mi Alice Munro przypomina.

[otsali]

Bardzo lubię Murakamiego, choć nie wiele z niego przeczytałem. Na pewno "Kronikę ptaka nakręcacza" oraz "Sputnik Sweetheart", które niesamowicie mnie dotknęły.