"Cień wiatru"

[Ginsana]

Akcja toczy się w sercu starej Barcelony/ letni poranek 1945 roku/, gdzie znajduje się Cmentarz Zapomnianych książek. Tam zaprowadzony zostaje przez swojego ojca dziesięcioletni Sebastian., by przeżyć swoja inicjację, powtarzaną z pokolenia na pokolenie w jego rodzinie. Ma wybrać jedną z książek, by się nią opiekować, by pozwolić jej znowu żyć. By duch zapomnianej książki powrócił. W labiryncie księgozbioru, wybiera tę jedną " Cień wiatru".Zafascynowany przeczytaną książką zaczyna szukać informacji o autorze. Te poszukiwania wciągają go w pętlę zagadek. Zaczyna się historia książek przeklętych. Wykupywanych, po czym palonych, by wszelki ślad po ich autorze zaginął. Daniel wplątuje się w różnego rodzaju sytuacje, byleby tylko poznać tajemnicę autora powieści. Tą fascynacje przypłaca prawie życiem. Tak więc w tej powieści mamy wątek kryminalny,przygodowy i miłosny. Nie zabraknie również zazdrości, zemsty , samotności czy bólu. Wątki owe, autor w bardzo zgrabny sposób wiąże ze sobą, by nas zaskoczyć rozwiązaniem.
Książka jest nieniesamowita, pełna czaru i tajemnic. Kiedy następuje moment, że musimy na kilka godzin przerwać czytanie, czujemy smutek. W ciągu dnia wracamy myślami do bohaterów i się zastanawiamy, jak potoczą sie dalsze ich losy, jakie nastąpi wyjaśnienie tajemnic. Z wielką niecierpliwością czekamy, by móc czytać dalej.
Jest to książka dla tych, którzy cenię kunszt słowny i dla tych co nie wiedzą co to jest/ na naukę nigdy nie jest za późno/. Jest bowiem napisana językiem wyszukanym/ bardzo bogate słownictwo/, pełnym metafor. Nawet, gdy sporadycznie zdarzają się wulgaryzmy, nie rażą. Mają swoje uzasadnienie.
Czytając, czuje się lekkie pióro autora. Jestem wręcz oczarowana książką. Od pierwszego rozdziału poczułam obietnicę, że mój umysł i dusza zjednoczy się z cieniem wiatru. Ta obietnica została dotrzymana.
Gorąco zachęcam do przeczytania tej książki, pamiętając o słowach jednej z bohaterek :
cyt.: "...sztuka czytania powoli zamiera, że jest to intymny rytuał, że książka jest lustrem i możemy w niej znaleźć tylko to, co już nosimy w sobie, że w czytanie wkładamy umysł i duszę, te zaś należą do dóbr coraz rzadszych...."
W zalewie prostackiego słownictwa dzisiejszych czasów, książka ta, świeci niczym diament.

[Guest]

Zachęciłaś Ginsanko ...postaram się przeczytać .Mogę poprosić o nazwisko autora

[Dopota]

Nawet tytuł kojarzy się z nazwą forum

[Guest]

:lol: faktycznie teraz dopiero sprawdziłam .... no cóż gapcia ze mnie :oops:

[fastryga]

Cała trylogia jest dobra, ale "Cień wiatru" niesamowity.. Nawet nie chodzi o fabułę, tylko o sposób prowadzenia narracji. I klimacik Barcelony.. Świetna, tajemnicza i intrygująca.

[otsali]

Zafon tą serią książek naprawdę bardzo na mnie wpłynął. Na to, jak postrzegam sztukę i na to, jak bardzo chcę pojechać do Barcelony.