Dotykiem Wiatru...

[Sarmata]

Cytat:Dotykiem wiatru...
jak muśnięciem skrzydła muzy
nieśmiały pocałunek,
a już w poecie krew się burzy...
I już tron obalać,
góry słowem przenosić jest zdolny
I marzenia poematem
gotów wyśpiewać wiekopomnym...

Zamyślenia struna
nieopatrzną ręką trącona znienacka
już gra pieśń tęskną
Popłynęła swojską nutą melodia sarmacka
cichym echem niesiona
marzenia skryte, nieśmiałe spełniając
żar wznieciła w sercu,
a dusze radośnie sztandar rozwijają

Sztandar wolności dumny,
chwalebnie przodków krwią ochrzczony
Jak spiżowego dzwonu surmy
najeźdźców pysznych w pył rozbija trony
Łopotem złowieszczym
i sławą oręża hufce wraże zniewala
Jak sprawnego żniwiarza
reka pewna, mocarna łan żyta powala