Czekając na deszcz

[Nula.Mychaan]

Interpelacja napisał(a):Nula.Mychaan napisał/a:
na nadzieję w pozycji embrionalnej

a czemu akurat pozycja embrionalna nadziei, czemu zwinięta w kłębek, z kolanami pod brodą - chodzi o to, że taka niepewna, bezradna, skryta??

odgadłas bezbłędnie- bezradna jak skrzywdzone dziecko zwinietę w kłębek - tak to właśnie widziałam

Interpelacja napisał(a):Nula.Mychaan napisał/a:
która czeka na deszcz
by móc wyciągnąć ramiona

a w tym o co chodzi??? deszcz nadziei - taki dla duszy?? taki innego rodzaju deszcz: wiary a może sensu istnienia i gdy takiego brak, wszystko w duszy umiera??
Zwykle się mawia że nadzieja ma być tą iskrą - ma być rozpalona i nigdy nie gasnąć, czemu tutaj jest deszczem..

Deszcz dla mnie jest miłością, i ta nadzieja czeka na tą ożywczą siłę, bo z tym się zgodzisz że tylko miłość ma tak potężną siłę oddziaływania na nas, a w przyrodzie jest nią woda.
Drzewo pod wpływem deszczu rośnie tak nadzieja wyciągnie ramiona jak gałęzie i przestanie być tak mała i bezradna... a z nią i ja.
Ja myślałam w ten sposób, ale wiesz Ty to odczytałas inaczej i to też jest fajne... nawet nie myślałam że tak mi sie uda....
Więc Kasiu możesz interpretowac na swój własny sposób i wcale nie odbiegasz aż tak bardzo od mojej pierwotnej myśli.

Ja Ci się też przyznam bez bicia że miewam problemy z odczytywaniem współczesnej poezji ;-) , czasami potrzebuje enigmy, a że mnie czytasz to mi sprawiło przyjemność. Zwykle nie piszę tak zawile