Wspomnienie o Reju

[zbigniew]

Wspomnienie o Reju
- - - - - - - - - - - - - - - - -

A nim się postrzegł
Dęby zapłakały
Kroplami deszczu spłukane
Spadając z luster liści
W zadumie będącego
Delikatnie obudziły

Siedzę pod nimi
Na starej ławie
Która wtulona w ich konary
Chroni przed żarem
Wszystko co żywe
Ledwie stojący
Dworek stary

Wodzę za głosem mojej Danusi
Śmiechem perlistym pod borem
Kiedyś ją brałem w swoje ramiona
Dlaczego dzisiaj nie biorę ?

Mój Kochanowski
Śpi dziś spokojnie
A ja kocham i trwam
Krew pulsuje w skroni

Bo kroczy we mnie
Przez życie
Mych przodków
Język i myślenie
„ Polacy nie gęsi.. ”
Dlatego ich cenię !

Piszę więc w kajecie wspominki
O dziecięcych śladach na piasku
I skrzy się oko umęczone
Ku młodej gąsce
Co to piórka sieje
Te szczerozłote
Mam nadzieje….

Zbigniew

2008-08-04 10:58:53