Psiakrew

[Matisse E'ba]

Przedwiosennie słońcowany asfalt
W ten kolejny pory roku falstart
Słucham słowa drogowskazowego:
"Prymusa Stefana Wyszyńskiego"

Nieświadomy zimna przyszłych zdarzeń
Krótkorękawkowo niestrwożony
Uśmiech przez przechodniów pomnożony
Zginam, lecę dalej pełen marzeń

Nagle krzyk rozdziera atmosferę
Kierowcy piskiem pochmurne lody
Wpuszcza ode mnie kroków niewiele
Na ulicy strachem stawia schody

I tak oto stał się- trup przydrożny
Padł pies przez przypadkowy wypadek
Już mu psiakrew wypływa para gałek
Bo pęd mechaniczny, nieostrożny

A na wszystko patrzy wzrok krzyżowy
Katedralnie nas gałkuje biernie
Czy sto razy wyśle kwiat różowy
Jak psim wyciem ktoś zawyje pięknie?

Czy raczej rodzina czworonoga
Pechem go wywęszy gdzieś w śmietniku
Gdzie psa ich przywiodła pieska droga?
. . .