[bronmus45] Wiersze i bajki dla dzieci w różnym wieku

[bronmus45]

WESELISKO

rozdział III
.

Zleciało się motylków z całej okolicy
gdzieś około tysiąca – któż policzyć zdoła.
Kolorowo przybranych, by w mrówek stolicy
pokazać się najlepiej, jak Wicek przywoła.
.

.
Mrówek było tak wiele, że nikt ich nie zliczył,
bo prócz poddanych Ciesi, jako już królowej;
przybyło mnóstwo poselstw z całej okolicy.
Co przynależy przecież w gestii honorowej.
.
W czasie ich weseliska nikt nie śmiał polować
na biesiadników tutaj zgromadzonych tłumnie.
Takie są prawa lasu, których to dochować
należy się każdemu – kto żyje rozumnie.
.
Kapela przedniej marki przygrywała gościom;
w kolorowym tańcu mrówki i motyle.
Liczne cykady dźwięcznie swą melodyjnością
kilku konikom polnym wtórowały mile.
.
Były również toasty nektarem spełniane,
o który się postarała motyli gromada.
Przysmaków pełne stoły; półmiski przybrane
płatkami kwiatów polnych – bo tak tu wypada.
.
Pszczółka Maja wraz z Guciem również przyfrunęli,
zwabieni odgłosami przecudnej zabawy.
Bardzo ich też serdecznie wszyscy tu przyjęli,
więc Gucio z apetytem wziął się za potrawy
.

.
Również i orszak Smerfów – żyjątek niebieskich
przywędrował w te strony; zaproszeni byli.
Na czela Papa Smerf z pokłonem królewskim
złożył dary przed Ciesią i Królem Motyli.
.

.
Zapomniałem Wam dodać, że Wicuś był księciem
w swoim rodzie motylim. Od pewnego czasu
piastował urząd Króla, bo wraz z zaginięciem
właściwego monarchy, był nim według zasług.
.
Blisko, tuż za Smerfami Gargamel podążał;
lecz że nie był proszony, pozostawał z boku.
Wreszcie go sam Król Wicuś za krzakami dojrzał
i poprosił do środka, by dotrzymał kroku.
.
Weselisko trwało dni kilka bez przerwy;
goście, chociaż zmęczeni, zachwyceni bardzo.
Nawet Gargamelowi przeszły w kąt gdzieś nerwy;
które zapewne kiedyś znowu się przydadzą.
.

.
Pożegnajmy więc wspólnie tą zacną kompanię,
wszystkich gości weselnych, no i gospodarzy.
Kiedyś tu powrócimy, bo w moim mniemaniu
warto być wśród przyjaciół. Tak i tu się zdarzy...

- cdn...