Zeszyt sprzed lat ...

[male_p]

Skupiony, robiąc na półkach, z książkami, ogólne porządki,
usuwając niepotrzebne rzeczy jak ogrodnik plewy z grządki,
znalazłem zeszyt, przytulony do książek, z wierszami sprzed lat,

usiadłem wygodnie, z pachnącą kawą, w miękkim, fotelu,
z uczuciem euforii znalezienia, tak pięknym, znanym niewielu,
delikatnie starłem szmatką, z wyblakłej okładki, wieloletni kurz,

wspomnienia dawnych lat, kolorami tęczy, wróciły jak żywe,
raz wesołe, raz smutne, nostalgiczne, radosne bo prawdziwe,
słowami płynące drżącą ręką zapisanych długopisem wielu stron,

składane w wersy, targany różnymi tych dni emocjami,
próbami odpowiedzi, trapiącymi mnie wciąż pytaniami,
młodzieńczych przeżyć, rozterek minionych, miłości ślady

w całość zbieram, rozsypane w pamięci, tych lat okruchy,
za oknem widać liczne kałuże, dowody łzawej letniej pluchy,
zagłębiam się z czułością swa wyobraźnią w dawnych lat czar,

odkładam wiekowy zeszyt z wrodzoną dla mnie czułością,
z uśmiechem pełnym dla wspomnień, uczuć delikatnością,
na półkę, by w moim pobliżu, gdy wróce do wspomnień wciąż był ...