Upadek Demona

[marcusdavidus]

Najnowszy wiersz , trochę zardzewiały bo nie pisałem od wieków ale cóż znowu życie mi dało porządnego kopa wiec ...



Upadek Demona by marcusdavidus 2k17 all rights reserved

Dwa demony spotkały się na skraju przepaści
jeden przyniósł topór drugi widły taszczy w ich ślipiach jest ogień płonie miłość zdrada
płonie też namiętność lecz również obawa.
Żaden nie ustąpi ni krok się nie cofnie
a przepaść się zbliża stale nieuchronnie coraz bliżej zguby te demony podłe jeden nagle rzecze ja cie puszczę bokiem bo ja widzę siostro żeś nie moim wrogiem
lecz krawędź nadeszła szybciej niż przypuszczał
ledwo na tej grani starszy demon ustal ogon swój wyprezyl krzyczy ratuj proszę bo ja dziś z tej grani na zgubę się Stocze drugi demon jednak łapy nie wyciąga
zerka na swe widły zła myśl go pociąga
by dziabnac go w szyję zakończyć ten balet
co jednak nastąpi już nie dzis pisane