Cisza

[Nepomucen]

Cisza

Rzędy brzóz już zakrył skrzydłami, kruk nocy

Chłodnym blaskiem płonie srebrne jego oko.

Pradawną siłą las wznosi się wysoko

Szczęśliwy kto rąbek zobaczył tej mocy


Drzew rzędy oblane trupim blaskiem w mroku

Sztywno, jak w żołnierskim szeregu przy drodze

Brzoza przy brzozie, równo noga przy nodze

Strach zboczyć, strach za nie stawiać krok


Wnet przez ciemność sarna ucieka przed psiskiem

Wilk za sarną wybiegł w śmiertelnej pogoni

Capnął, zdusił morderczym trzyma uściskiem


Padli obaj w ciepłej krwią zalanej toni

Czy sarnę ocali? Czy psa z głodnym pyskiem?

Dlaczego las milczy? Za nikim nie stroni.