Sprawić by wzeszło światło

[tom_70]

Niezwykłość tego tutaj i teraz o tak niemej
porze przystajesz i oglądasz mnie dotykiem
by powrócić wbrew przestrzeni wbrew czasowi
do pewnego punktu spojrzenie napina nową
strunę wpatruje się w moje oczy w nadziei że
odnajdzie w nich morze i utonie bodaj na chwilę
myślę że milczeniu należy się także jakieś słowo
by język sięgnął oczywistości mówisz że jestem
jak słońce na które czekasz aż podejdzie bliżej
położy się i okryje cię całą i twoje ciało odżyje
przywrócony mój romans z tobą jak pocałunek
z zamkniętymi oczami