Gdy smutek w Tobie zagości

[male_p]

czy mogę coś zrobić, by rozjaśnić Twoje oblicze,
słowami próbuję je zmienić, ciepłem ich - skrycie,
rozpędzić wiszące, ciemne, deszczowe chmury,
by podnieść Twój wzrok ku błękitu, do góry,

każdy kolejny dzień Byś przywitała z radością,
uśmiechem jasnym, płynącą do życia miłością,
gdy wstaje, wiedzie nas w zakątki nieznane,
odkrywając na mapie, uczucia smutkiem chowane,

uwolnić Twe myśli by, do nieba się lekko uniosły,
smutek zamienić w uśmiech szczery, radosny,
spojrzeć w Twoje oczy, by zobaczyć, jak się uśmiechają,
poczuć moc, którą za tiulem utkanym smutkiem, skrywają,

dotykiem dłoni będę się w tym wspierał, w swym dziele,
bo smuci mnie łza płynąca po Twym policzku Aniele,
ustami zawrócę jej bieg, znacząc muśnięcia ciepłą linią,
byś Czuła, że jestem blisko, gdy w wielu uczucia giną ...