Na marginesie życia

[ElaM]

Przez życie idziesz bez poklasku
choć pragniesz sławy,tylko łzy.
Nikt nie rozumie twej postawy
i nie wiem,czy rozumiesz ty.

A wokół ludzie i ich sprawy
ktoś smutny,komuś szczęścia brak.
Napisze prosty wierszyk biały,
a ty wyśmiejesz to jak kat.

W zaciszu domu na fotelu
siedzisz samotny niczym pies
pozostawiony w środku lasu,
bo przecież życie takie jest.

Lecz życie różne ma kolory
i śmiechem też wypełnia dni,
kiedy przyjaciół liczne grono
siedzi przy tobie,zmienia sny.

Więc może warto zmienić siebie,
w ludziach zobaczyć brata twarz.
Przytulić słowem jak kołderką,
być już nie obcy,lecz być nasz.