A – z ogonkiem

[Spiritus]

@Fred
Z jednej strony mówisz "tak, tak, język ewoluuje; nie ma w tym nic złego". Z drugiej jednak poddajesz zmiany ocenie moralnej, stwierdzasz, że powinno się je tępić (tak to przynajmniej wyczytuję spomiędzy wierszy -- piszesz, że kiedyś tak robiono, później -- że cię "krew zalewa" etc.). Mówisz, że mówienie "włanczać" miast "włączać" nie odwołuje się do staropolszczyzny. Tylko zauważ, iż ta twoja szeroko pojęta "staropolszczyzna" to nie był jeden, stały język, ale kontinuum, które zaczęło się od ósmowiecznego dialektu prasłowiańszczyzny, a skończyło w wieku szesnastym, rozpoczynając Rejami i Kochanowskimi erę średniopolską, która dalej szła aż do polszczyzny współczesnej.
Powiedz mi więc, w czym lepsze było to, że szlachcic w XVI wieku zamiast "niżsky" zaczął mówić "niżski", jego syn później "niski" od tego, że współczesny przedsiębiorca zacznie mówić "zdanżać" miast "zdążać". Trzeba umieć być obiektywnym.

Co do mówienia o współczesnej nauce jako niechlujstwie -- polecam zapoznać się z takimi terminami jak "preskryptywizm" i "deskryptywizm" i zacząć czytać prace może innych osób, niż Pan Miodek czy Bralczyk. Naprawdę, wyciągasz teorie rodem z dziewiętnastowiecznych Niemiec czy Francji.

To że bycie literatem zobowiązuję -- zgadzam się. Ale chyba po prostu inaczej to zobowiązanie postrzegamy. Jeśli cię interesuje, jak ja to widzę, napisz, ale nie wydaje mi się, żeby to było teraz jakieś istotne.

Do ostatniego akapitu twojego komentarza się nie odniosę, bo jest uszczypliwy i odnosi się do ortografii, która wbrew pozorom mocno odrębną kwestią, o której można by toczyć dyskusje chyba dłuższe od tej o języku.