Po kolei

[Fred]

Polityczny? Bo ja wiem? Ale im więcej czytelnicy znajdą barw i wieloznaczności w tekście, tym lepiej. Maszynistą ani konduktorem nigdy nie byłem, ale poczciwe wielgachne parowozy pamiętam, czasy to dość odległe, ale piękne ,bo byłem młody A reszta? no cóż. Można mówić o uczuciach i subtelnościach relacji międzyludzkich choćby przy pomocy akcesoriów kolejowych. Czyż nie?

---

Dodam jeszcze, że po opublikowaniu wiersza, autor właściwie nic nie ma do gadania, bo jego tekst zaczyna żyć własnym życiem i do czytelników należy interpretacja oraz doszukiwanie się w nim rozmaitych treści i barw, których autor użył czasem podświadomie.
Autor piszący wiersz jest jak kobieta brzemienna. A gdy już urodzi, jej dziecko - wiersz biegnie swoją drogą, gdziekolwiek go zawiodą domysły i fantazje czytelników.