Nie tędy droga

[kulmin]

W ten gorący dzień lipcowy
Gdy parne powietrze dusi
W ustach susza miast mowy
Spocona ambrozja kusi.

Siedzi człowiek pod drzewem
W zaciszu własnego ugoru
A obok psina pod krzewem
Wraz z kotem leży pospołu

I stwierdza prosty człowiek
Na ile rozum otwarty
Że w cieniu zamknionych powiek
Jednakie są anioły i czarty

Że wszystkie idee boga
Wiechcia pakuł nie warte
Nie tędy wiedzie droga
Miej serce na miłość otwarte

Tylko ludzie są zdolni wieszać
Za wtórne prawa zawiści
Tylko religie potrafią krzesać
Nieprzebrane pokłady nienawiści.