obrazki Malagenji

[Malagenija]

WIERSZ O ŚWICIE

bladoniebieskim świtem
morze wyrzuciło mnie na brzeg
razem z gwałtowną tęsknotą
za kołyszącym niebytem
teraz każde ziarnko piasku
wbija się we mnie uparcie
twardo-kamiennym argumentem
że przecież jednak żyję
a tu po sam widnokrąg
żadnych śladów bytności
nie licząc pustych trumienek
po zagubionych perłach
i śmiechu mew rozbawionych
nielotem ludzkiego losu
dajcie mi jeszcze chwilę
wtopię się w siebie poczekam
wstanę
razem ze słońcem