Lament

[Magz]

W moim życiu dwie postacie
W mojej głowie jeden mózg.
Rozerwany w nieszczęsnym świecie
Tkwię, a śmierć już
Czeka. Co Ty na to, moja druga połowo?
Czy wciąż chcesz mej śmierci,
Czy może chcesz zacząć życie na nowo?
Twych słów już nikt nie potwierdzi.
Nasze połączenie, chociaż silne,
Jest niewidoczne w ciemności dnia.
Wszystkie sprawy, nawet pilne,
Spadały w czeluść bez dna.
I Ty, mój kompanie, zamieszkaj w tej otchłani,
Bez światła czy pożywienia.
I Ty, mój wrogu bez reszty oddany,
Zakończ nasze wspólne cierpienia.
Już chyba znalazłem rozwiązanie,
Wiem jak zakończyć nasze koszmary.
W końcu coś pękło. Przeładowanie.
Jedna kula, dwie ofiary.