Villanella

[edgarPoe]

villa-segreto-nella



studnia z echem czy bez echa nie wyczerpie świętej wody
kiedy rzucisz w przestrzeń kamień licz że wróci jak bumerang
lecz nie zwlekaj nigdy z niczym bo nie będziesz wiecznie młody

nawet gdybyś znalazł źródło zwilżał ciało dla ochłody
niecierpliwie nasłuchiwał jak podziemie dech zapiera
echem studni stumilowej dźwiękiem kropel świętej wody

nie trać czasu odprawiając co dzień narcystyczne modły
oszukując czas zapomnisz wszystko wokół co umiera
żyjąc niebezpiecznym mottem – zawsze będę wiecznie młody

oby taki niecny pomysł nie wpadł czasem ci do głowy
zaprzedając duszę diabłu ciemnych dolin przyrost wspierasz
żadna studnia w żadnej głębi nie ma tyle świętej wody

by zawrócić kijem rzekę betonowe zburzyć schody
łamiąc ręce licznikowi gdzie ukryta tkwi bariera
którą przekroczywszy zgłębisz sekret bycia wiecznie młodym

z krucyfiksem w ręku przetrwasz kiedy życie rzuca kłody
można każdą wykorzystać chwycić kiedy toń przybiera
lecz pamiętaj wypływając na mórz fale świętej wody
nawet pijąc krew chrystusa nie zostaniesz wiecznie młody