Dwa oblicza miłości

[Fred]

Poczytałem z uśmiechem. Masz satyryczny nerw i intuicję. Tego tylko pogratulować. Otwarcie jednak powiem, że wiersz ma braki warsztatowe, jak choćby niekonsekwencje rytmiczne. Liczyłem też na mocniejszą puentę. wiersz zaprawdę jest jej godny!
Dodam uwagę natury ogólniejszej:
Miłość do Macierewicza to zaprawdę zaprawdę temat godny wiersza satyrycznego.
Gratuluję pomysłu.
Nie zapominajmy jednak, że politycy są naszymi pracownikami i to co gorsza (a może lepsza) pracownikami sezonowymi.
Macierewiczowskie ględziarstwo o wyimaginowanym zamachu skończy się zapewne kiedyś, a wiersz niestety straci wtedy aktualność. Pisanie satyr o polityce jest tyleż kuszące, co krótkotrwałe. Takie wiersze szybko wietrzeją. Dlatego warto pisać o tym, niekoniecznie może adresując wiersz wyraźnie do konkretnej osoby, ale szukać w jej zachowaniu jakichś 0ogólniejszych prawideł odnoszących się do takich postaw. Macierewicz przeminie, ale takie mroczne figury będą się co jakiś czas niestety pojawiać w życiu publicznym i polityce - niestety i o tym warto pisać.
Pozdrawiam