Szczęście niedokończone

[Fred]

Czuję sie niezręcznie, bo jestem tu niedawno i nie chciałbym krytycznym komentarzem zrobić złego wrażenia, a mam do tego wiersza sporo uwag.
Przyjmij je życzliwie, jako dobrą radę.

(2014-02-12 14:19:38)member22 napisał(a):  Szczęście niedokończone

Tytuł jest nietrafny, bo czy szczęście, to coś, co należy dokończyć, czy też coś, co powinno trwać jak najdłużej?

(2014-02-12 14:19:38)member22 napisał(a):  Tam, gdzie ziemia dzieli łany

Łany może dzielić miedza, ale ziemia?

(2014-02-12 14:19:38)member22 napisał(a):  Tam, gdzie kwiecie rośnie silne

silne kwiecie brzmi dziwnie.

(2014-02-12 14:19:38)member22 napisał(a):  Omijając brzegu tamę

Tama ma jakiś brzeg? tama sama w sobie jest brzegiem, jakąś granicą.

(2014-02-12 14:19:38)member22 napisał(a):  Leży szczęście me i tyle

O "me" była mowa we wcześniejszym komentarzu.
Nie brzmi dobrze, choćby dlatego, że przypomina meczenie kozy.

(2014-02-12 14:19:38)member22 napisał(a):  Gdzie człowieka kamień stoi

Jaki kamień człowieka? posąg?
człowiek posiada jakiś swój kamień?
Nie wiem, skąd to wziąłeś.
Dalej nie będę tego wiersza analizował, ale znalazłoby się w nim jeszcze sporo takich niezręczności językowych.
Chyba zwyczajnie poniósł cię rym, jak rączy nieujeżdżony ogier.
Nie przejmuj się, to się każdemu mogło zdarzyć.
Na spokojnie poczytaj, co napisałeś. Spróbuj może jakoś inaczej?
powodzenia