Jak szklanka

[wolwerin]

ooo,jaki mądry pomysł,Polotko

ale ,co do wiersza,to mądry i jakby trochę smutny,ale jednak ma też pozytywne przesłanie,bo upadamy i się podnosimy i choć rysa zawsze pozostanie,to nic to,najważniejsze,że się podnosimy,i gdy twarz znowu skierujemy ku słońcu nabieramy nowych sił i z nadzieją ruszamy do przodu

ps.ja teraz też rozbity na kawałki..,i ten wiersz idealnie wsterzelił się w mój stan ducha,ale najgorsze chyba za mną-upadanie i rozbicie..,teraz ,gdy dosięgam dna,to chyba czas,aby się od niego odbić..,ech..,jak to w tym powiedzeniu--ECH,ŻYCIE,ŻYCIE,ŻEBY TY DUPĘ MIAŁO..,TAK BY CIĘ SKOPAŁ

ALLELUJA I DO PRZODU...,BO JAK NIE MY,TO KTO..,JAK NIE TERAZ,TO KIEDY???