W zanadrzu była nadzieja...

[Kamil Rousseau]

W zanadrzu była nadzieja...

pamiętasz?
papierowe stateczki niosły nas
na drugi brzeg codzienności.

młodość
miała poobijane kolana,
przeczyła prawom fizyki
szukała okazji do buntu

tamte dni
zapisały się w pamiętnikach
Wielkie Improwizacje przeznaczone
milionom
szeptalismy zamkniętym oknom.

wolność
miała nieostre kolory
bo nie my o nią walczyliśmy
nasza wplatała się
w okolicznościowe skandale

tak było wczoraj
jeszcze będę dopisywać scenariusz
a owacje i nie muszą świadczyć o epilogu

pozwoliłem sobie pogrzebać w tym wierszu, bo bardzo mi sie spodobał i warto nad nim było popracować.
Wydaje mi sie ze zapis bez interpunkcji byłby czytelniejszy i dawałby większa swobodę interpretacji dla czytelnika.
Uważam ze ingerencja nie była zbyt głęboka i chyba? poprawiła zapisa wiersza.
pzdr