Boginię spotkałem

[wolwerin]

Ileż to już lat szedłem ciemną doliną
i jakże ja często marzyłem o śmierci
za jaką to sprawą, za jaką przyczyną
jednak jeszcze żyję, lecz tylko dla dzieci

obolałe ciało, poraniona dusza
na światło w tunelu zabrakło nadziei
a jakie człowiek musiał znosić katusze
nie będę mówił, bo byście oniemieli

tylko moje marzenia szły ciągle ze mną
choć nie rozumiałem już sensu istnienia
życia mego widziałem tylko stronę ciemną
ja ciebie nie znałem, może prócz imienia

już krew się zmieszała ze łzami rozpaczy
idąc moją drogą zmawiałem pacierze
coś się wydarzyło, trudno wytłumaczyć
boginie spotkałem, jeszcze w to nie wierzę

lecz z bólu krzyknąłem, teraz już za późno
nie każ mi żyć dalej, nie chcę już nadziei
gdzie byłaś, gdy życie przemierzałem próżno
całe me marzenia dawno diabli wzięli

przecież nawet nie wiem, czy jesteś mirażem
bywają też ludzie za życia przeklęci
będziesz w moim sercu przepięknym obrazem
zdjęcie twe kochane będę niósł do śmierci

i samemu Bogu przed oblicze rzucę
dlaczego tak późno nagrodę dostałem
ty się mnie nie pytaj, co wesoło nucę
mi już smutno nie jest-boginię spotkałem..