Bajeczka o królewnie

[Grześ]

W pobliżu pewien cieśla - mieszkał bardzo blisko.
Dorodny chłop był. Wielki że prawie panisko.
Strugał z drewna szopki, meble i kulasy.
Dziewka pomyślała a może zapasy
księciu by porobić? Toż on biedny przecie.
Choć ładny, bogaty - niezdatny kobiecie.
Zapaskę zrzuciwszy pędem już tam bieży,
zamówić kilka sztuk (tego co należy)

Ale kształt jaki? Czy spory czy mały?
Pełno myśli wokół. Czy będą go chciały?
No a co z Królewną - ta też mieć uciechę
musi z tego Księcia, co trafił pod strzechę

Wreszcie w pomysł wpadła, jakby zjadła osę.
Wymiar z ciasta wezmę, tutaj go przyniosę.
Cieśla z wzoru zrobi czy też i wystruga.
Sztuk trza kilka. Bowiem i jedna i druga
kieszeń w pludrach księcia pusta, także i głęboka.
Niech ma Książę zapas spory - życia to opoka.